” લીખું હાયકુ ? “

હારી ગયા છો
હાર સ્વિકારી લેજો
ભૂલો સુધારી

જીતી ગયા છો
હાર સ્વિકારી લેજો
ગળે પહેરી

બાળક હસે
રહે મન માતાનું
હર્ષ વિભોર

કલપ કેશે
કીધો છતંા મુખડું
લાગે ઘરડું

તો શાને કાજે
વેડફી પૈસા કરો
બેલન્સ ઓછું

પંાચ સાત ‘ને
પંાચ અક્ષરો વડે
બને હાયકુ

લીખું હાયકુ ?
આતા નહીં લીખના
લીખું કાયકુ ?

” આરમાનો! “

સમય આવી રહયો છે દોડતો
અહીંથી પાછા ફરવાનો.
જોને ખોલી ઉભા છે દરવાજો
પેલા યમ તણા દરવાનો.
હવે ધાર્યું નથી કરવા દેતો
આ દેહ તને પરવાનો.
તોયે મનવા તું શાને કરતો રહે
નિત નવીન આરમાનો!

” બાળ મજૂરો “

ઉઠી વહેલા
ઉચકી જાય થેલા
બાળ મજૂરો

કરે મજૂરી
બાળકો બળદીયા
શાળાની ઘાંણી

” જેવી દ્રષ્ટિ તેવી સૃષ્ટિ “

” જેવી દ્રષ્ટિ તેવી સૃષ્ટિ ”

વિવિધ દ્રષ્ટિ થકી વિવિધ સૃષ્ટિ બને
દ્રશ્ય ભલે એકનું એક હોયે.
જેમ દ્રશ્ય બદ્દલાય છે અદ્રશ્ય ફલક ‘પર
પણ ફલકતો એકનું એક હોયે

જો વિચારને વણો વાણીમાં, તો જન્મે છે ભાષા
જો વણો તેને વર્તન માંહે, તો ફળે મનની આશા.

પૃથ્વિ આધિન છે સૂર્યને,તેથી પ્રગટે દિન ને રાત
મન આધિન છે વૃત્તિને, તેથી પ્રગટે દ્વેષ ને રાગ

જેટલી ત્વરાથી થશો તમે કૃદ્ધ
તેટલી ત્વરાથી થાશો તમે વૃદ્ધ

અહં મરે તો મન મરે, ન રહે વાસના રહે ન મન
મન મારી નમતા શીખો,જો ચાહો કરવા સાચા નમન

પ્રભુ ને પામવા હોય તો દંડવત પ્રણામ કરી એની આગળ પડવા કરતા
મન મુકી ને એની પાછળ પડવું એ યોગ્ય ગણાય.

” ઉતર્યું કોણ આડે ? “

ઉતર્યું કોણ આડે ?

જતી હતી માર્ગે એક કન્યા રૂપાળી
હતી તેના તન ‘પર વિવિધ રંગી સાડી

જતાં માર્ગે દીઠી એક કાળી બિલાડી ‘ને
થયું મન માંહે,ઉતરશે હવે તે જરૂર આડી

જો ચાલું હું ત્વરાથી તો જશે બિલ્લી ભાગી
વિચારી એમ મનમા તેણે ગતી વધારી

પણ તેથી તો બિલ્લીને ભીતિ ખૂબ લાગી
મૂકી દોટ તેણે, ન જોઇ આવતી એક ગાડી

‘ને ગાડીએ તેને દીધી ભુમિ ઉપર પછાડી
‘ને ક્ષણ મહીં જ પ્રભુએ લીધી તેને ઉપાડી

હવે કહો ભાઇ કોણ ઉતર્યું કોની આડે ?
ઉતરી આડી કન્યા કે આડી ઉતરી બિલાડી ?