“ગયા સાપ ‘ને રહી ગયા લીસોટા”
માર્ચ 15, 2007 at 3:21 પી એમ(pm) gdesai 1 comment
“ગયા સાપ ‘ને રહી ગયા લીસોટા”
હરખે ત્યજીને જનની જનેતા,
સ્વીકારશે શું કોઇ સાવકી માતા ?
તો શાને સ્વીકારી લઇ આંગ્લ ભાષા,
ત્યજી રહયાં ભારતીયો મીઠી માતૃભાષા ?
જતાં સાપ જેમ રહી જાયે લીસોટા,
ગયા આંગ્લદેશી પણ રહી આંગ્લ ભાષા.
ગુલામીમાં ઝૂકી ઝૂકી ભલે ભરી સલામી,
પણ હજી કેમ ન ગઇ મનની આ ગુલામી !
કહે છે મને સહુ કે ‘જે શીખે આંગ્લ ભાષા’
તેની જ થાયે હિન્દ મહીં પ્રગતિ સારી.
પણ કહું હું જે, તે રાખજો ધ્યાનમાંહી
કે જો ભૂલીશું માતૃભાષા તો
ભૂંસાઇ જાશે સંકૃતિ પણ આ અમારી.
***************************
ગુજરતી આ ગુજરાતી ભાષાને
જો નહી સાચવવી ઓ મારા ભાઇ
તો જરુર રાખજો ધ્યાનમાં કે
જશે આપણી સંકૃતિ ભૂંસાઇ
Entry filed under: કવિતા.
મન સરોવર 
1.
pravina Avinash Kadakia | માર્ચ 21, 2007 પર 7:24 પી એમ(pm)
ગુજારાતના ગુજરાતી આજ
ભાષાની રક્ષાને કાજ
હાથમાં હાથ મિલાવો આજ
નહીંતર જો જો કોનું રાજ
‘ગુજલીશ’ યા ‘ઈંગરાટી’
નું.